DMA Bilgi Notu

KONU: DİJİTAL PLATFORMLARIN E-TİCARET PİYASASINDAKİ FAALİYETLERİNE İLİŞKİN AVRUPA BİRLİĞİ TARAFINDAN DÜZENLENMİŞ OLAN DİJİTAL PİYASALAR YASASI İLE 6563 SAYILI ELEKTRONİK TİCARETİN DÜZENLENMESİ HAKKINDA KANUNDA DEĞİŞİKLİK YAPILMASINA DAİR KANUN TEKLİFİ TASLAĞI ARASINDAKİ BENZERLİKLER İLE FARKLILIKLARIN KARŞILAŞTIRILMASIDIR.

Bu çalışmamızda öncelikli olarak Avrupa Komisyonu tarafından 2020 yılında sunulmuş olan Digital Markets Act (“DMA”) yasa tasarısı incelenecek olup akabinde 6563 sayılı kanunda yapılması planlanan değişiklikler üzerinde durulacak ve işbu iki düzenlemenin benzerlik ve farklılıkları üzerinde durulacaktır.
 

DİJİTAL PİYASALAR YASASI (“DMA”) NEDİR?

DMA, Covid-19 salgınının ortaya çıkması ile birlikte Avrupa Komisyonu tarafından e-ticaret piyasasında bulunan ve aslında piyasaya yön veren teşebbüslerin öngörülemez biçimde büyümüş olmaları ve rekabet ortamının adil olmaktan uzaklaştığı gerekçesi ile hazırlanmış ve adil bir rekabet ortamının sağlanabilmesi, her büyüklükte ve her sektörde faaliyet gösteren teşebbüslerin eşit şartlarda rekabet edebildiği sorunsuz tek pazarın oluşturulabilmesi amacı ile ilk olarak 2020 yılında sunulmuş olan yasa tasarısıdır.
 

DMA’NIN KONUSU VE GATEKEEPER KAVRAMI:

Komisyonun asıl endişesi salgının bir sonucu olarak öngörülemez şekilde büyümüş olan ve gatekeeper olarak adlandırılan teşebbüslerin faaliyetleridir. En temel endişenin bu teşebbüslerin elde etmiş olduğu piyasa gücüne karşı koymanın zor olacağı ve gatekeeper teşebbüslerin daha az rekabet baskısı ile karşılıyor olmalarıdır. Düzenlemenin amacı da Gatekeeper (geçit bekçisi teşebbüs veya eşik bekçisi teşebbüs olarak adlandırılabilir) kavramının ne olduğunun ortaya koyulması ve bu teşebbüslerin rekabetçi dengeyi sarsacak olan faaliyetlerinin önüne geçilmesi, bu faaliyetlerin kapsamının düzenlenmesi ve teşebbüsler tarafından bu kapsam aşılır ise hukuki sorumluluğun ne olacağıdır.  DMA, sadece gatekeeper olarak tanımlanabilecek büyük ölçekli teşebbüsler açısından uygulama alanı bulmaktadır. Bahsi geçen teşebbüslerin ana platform hizmetleri (“core platform service”) olarak adlandırılan altyapısının ayrıca AB ülkelerinde büyük bir kullanıcı kitlesine sahip olması gerekmektedir. 

Bahsi geçen Ana Platform Hizmetleri ise:

 

• Çevrimiçi aracılık hizmetleri
• Çevrimiçi arama motorları
• Çevrimiçi sosyal ağ hizmetleri
• Video paylaşım platformu hizmetleri
• Numarasız iletişim hizmetleri
• İşletim sistemleri
• Bulut bilişim hizmetleri
• Yukarıdaki hizmetlerle bağlantılı olarak sunulan reklam hizmetleri

şeklinde listelenebilir. Bir teşebbüsün DMA kapsamında değerlendirilebilmesi için Ana Platform Hizmeti sağlamasının yanı sıra aşağıda yer verilen üç kriteri de kümülatif olarak sağlaması gerekmektedir:
 

• İç Piyasayı Etkileyen Bir İş Hacmine Sahip Olunması:İlgili teşebbüsün EEA ( Avrupa Ekonomik Bölgesi) sınırları içerisinde son üç yıllık cirosunun 6.5 milyar Euro olması veya şirket değerlemesinin son finansal yıl içinde en az 65 milyon Euro’ya tekabül etmesi ve üye ülkelerden en az üçünde “core platform service” sağlaması gerekmektedir.
• Ticari Kullanıcılar ile Tüketiciler Arasında Kritik Bir Role ( GATEWAY) Sahip Olması: Son finansal yıl içerisinde AB sınırlarında, aylık 45 milyon aktif kullanıcı ile birlikte veya yıllık 10 binden fazla ticari kullanıcı ile birlikte “core platform service” sağlayan teşebbüsleri kapsar.
• Büyümesi Beklenen Teşebbüsler Ve Piyasada Kalıcı Bir Yere Sahip Olunması:Yukarıda bahsedilen kullanıcı sayısı eşiği son üç yılda sürekli olarak aşılmışsa yerleşik ve devamlı pozisyon kriterinin sağlandığı varsayılmaktadır. Bu üç kriterin tümü karşılanırsa, aksini kanıtlamak için doğrulanmış argümanlar sunulmadıkça, belirli şirketin gatekeeper olduğu varsayılır. Bu kriterlerin tümü karşılanmazsa, Komisyon, teşebbüsün gatekeeper olarak belirlenmesine yönelik bir piyasa araştırması yapar ve bu bağlamda, belirli bir şirketin özel durumunu değerlendirebilir ve salt o şirket açısından bir değerlendirme yaparak bu şirketin gatekeeper olarak belirlenmesine karar verebilir.
  Gatekeeper, taslak mevzuatta belirtilen belirli yükümlülüklere uyarak, işletmeler ve tüketiciler için adil ve herkes tarafından yeniliğe açık bir çevrimiçi ortam sağlayacak şekilde hareket etme konusunda ekstra bir sorumluluk taşıyacaktır.

 

GATEKEEPER OLAN TEŞEBBÜSLERİN YÜKÜMLÜLÜKLERİ:

DMA kapsamında gatekeeper şirketler için öngörülen yükümlülükler "Doğrudan uygulanabilecek yükümlülükler" ve "daha detaylandırılabilir yükümlülükler" olarak ikiye ayrılmaktadır. 

Doğrudan uygulanabilecek nitelikteki yükümlülükler:

• GDPR kapsamında rıza seçeneği sunulması hali saklı kalmak kaydıyla, kullanıcıların kişisel verilerini toplayabilmek amacıyla ana platform hizmeti dışındaki diğer hizmetlere üye olmaya zorlamaktan kaçınmak; ana platform hizmetinden elde edilen kişisel veriler ile diğer hizmetlerden elde edilen kişisel verileri bir araya getirmekten kaçınmak,
• İşletme niteliğindeki kullanıcıların aynı ürünleri ve hizmetleri son kullanıcılara farklı çevrimiçi platformlar üzerinden sunarken farklı ticari koşullar belirlemelerine müsaade etmek,
• İşletme niteliğindeki kullanıcıların, ana platform hizmeti üzerinden temas kurduğu tüketicilere, ana platform hizmeti dışındaki yerlerde pazarlama yapabilmesine izin vermek; tüketicilerin, gatekeeper şirketin platformu dışında işletme niteliğindeki kullanıcılardan aldıkları abonelik ve içerik gibi hizmetleri, platform üzerinde çalıştırabilmelerine imkân sağlamak,
• İşletme niteliğindeki kullanıcıların ilgili kamu otoritelerine şikâyette bulunabilmelerini engellememek,
• İşletme niteliğindeki kullanıcıların sundukları hizmetler için yalnızca gatekeeper şirketin sunduğu kimlik teyidi hizmetinden yararlanmalarını şart koşmamak,
• Kullanıcıların, aynı gatekeeper şirketin farklı ana platform hizmetlerine üye olmalarını zorunlu tutmamak
• Talepleri üzerine reklam verenlere ve yayımcılara, tek bir reklamın yayımı için ödenen ücret konusunda bilgi sağlamak.

Daha detaylandırılabilir yükümlülükler ise yasa kapsamındaki tüm teşebbüsler bakımından uygulanması zor olan ve uygulama biçimi bakımından farklılıklar doğurabilecek yükümlülükler olarak nitelendirilebilir. Uygulama açısından netlik kazanması gerekebilecek yükümlükler:

• İşletme niteliğindeki kullanıcıların faaliyetleri ile ilintili verileri, işletme niteliğindeki kullanıcılarla rekabet amacıyla kullanmamak,
• İlgili işletim sisteminin veya cihazın işlerliğini etkilememek kaydıyla, varsayılan olarak yüklenmiş yazılımların kullanıcılar tarafından silinmesine müsaade etmek,
• Üçüncü taraf yazılımların gatekeeper şirketin işletim sistemine yüklenmesine ve işletim sistemi üzerinde çalışabilmesine imkân sağlamak,
• Sıralama sonuçlarında kendi ürünlerine veya aynı teşebbüs çatısındaki şirketlerin ürünlerine, benzer hizmet ve ürünlere nazaran öncelik tanımaktan imtina etmek; sıralama sonuçlarının adil ve ayrımcı olmayacak şekilde çalıştığından emin olmak,
• Kullanıcıların gatekeeper şirketin işletim sistemini kullanarak farklı yazılımlara erişmelerini teknik yollarla engellememek,
• Gatekeeper şirketin sunduğu yan hizmetler için kullanımı mümkün olan yazılım ve donanıma, işletme niteliğindeki kullanıcıların ve yan hizmet sağlayıcılarının erişebilmesine imkân sağlamak,
• Herhangi bir bedel talep etmeksizin, reklam verenlere ve yayımcılara performans ölçüm araçlarına erişim sağlamak,
• Gerek tüketici niteliğindeki ve gerek işletme niteliğindeki kullanıcılara veri taşınabilirliği imkânı sağlamak,
• İşletme niteliğindeki kullanıcıların, ana platform hizmetini kullanmalarıyla oluşan verilere, sürekli ve anlık olarak toplulaştırılmış ve toplulaştırılmamış olarak erişmelerine imkân tanımak; kişisel verileri ise ilgilinin rızasının bulunması halinde veya ilgilinin kullanım amacı ile sınırlı olacak şekilde sağlamak,
• Üçüncü taraf arama motoru hizmeti sağlayıcılara, gatekeeper arama motorunun kullanımıyla tüketiciler tarafından üretilen sıralama, sorgu, tıklama ve görüntüleme verilerini adil, makul ve ayrımcı olmayan koşullar ile temin etmek,
• İşletme niteliğindeki kullanıcıların uygulama mağazasına adil ve ayrımcı olmayan koşullarla erişebilmelerini temin etmek.

DMA’NIN ÖNGÖRÜLEN İŞLEYİŞ BİÇİMİ:

DMA’nın yürürlüğe girmesini takiben, Komisyon ilk olarak temel platform hizmetlerinde aktif olan teşebbüslerin DMA kapsamında “gatekeeper” olarak nitelendirilip nitelendirilmeyeceğini değerlendirecektir.

• Teşebbüslerin DMA’da yer alan şartları sağlayıp sağlamadıklarını kendilerinin ortaya koyması gerecektir. Daha sonrasında da bu hususta Komisyona bilgi vermekle yükümlü olacaklardır.
• Komisyon daha sonra, şirketler tarafından sağlanan bilgilere dayanarak (aksi ispatlanmadığı durumlarda) ve/veya bir piyasa araştırmasının ardından DMA’da yer alan şartları sağlayan teşebbüsleri “gatekeeper” olarak belirleyecektir.
• Bir teşebbüsün “gatekeeper” olarak tanımlanmasından sonraki altı ay içinde, faaliyetlerini DMA'da yer alan yükümlülüklere uyumlu hale getirmesi gerekecektir. Henüz yerleşik ve dayanıklı bir konuma sahip olmayan, ancak yakın gelecekte böyle olması beklenen gatekeeper teşebbüsler için (üçüncü koşulda belirlenmiş olan teşebbüsler), yalnızca şirketin adil olmayan yollarla bu tür yerleşik ve dayanıklı konumu elde etmesinin önüne geçilebilmesi için gerekli ve uygun olan yükümlülükler geçerlidir. 
• Bunlarla birlikte bildirimde bulunmuş olan teşebbüs sayılan kriterleri sağlamış olsa da Avrupa iç pazarında önemli bir etkiye sahip olmadığını, önemli bir geçit vazifesi görmediğini ve yerleşik devamlı bir pozisyonu bulunmadığını ispatlaması halinde yukarıda sayılan gatekeeper teşebbüs yükümlülüklerinden muafiyet kazanması gündeme gelebilir.

DMA DÜZENLEMESİNDE YAPTIRIM:

Yeni kuralların etkinliğini sağlamak için, yasaklara ve yükümlülüklere uyulmaması durumunda bir takım yaptırımlar öngörülmüştür.

• Bir gatekeeper teşebbüsün DMA’da yer alan yükümlülüklerini ihlal etmesi durumunda, Komisyon şirketin dünya çapındaki toplam yıllık cirosunun %10'una kadar para cezası ve şirketin dünya çapındaki toplam günlük cirosunun %5'ine kadar periyodik usulde bir para cezası uygulayabilir.
• Komisyonun bilgi ve belge taleplerine süresi içinde cevap vermemek, yanlış ve yanıltıcı bilgi vermek veya Komisyon’un veri tabanı/algoritma erişim taleplerini gereği gibi karşılamamak gibi ikincil yükümlülük ihlallerinde ise teşebbüsler yıllık toplam cirolarının %1’ine kadar para cezasına çarptırılabilecek. Komisyon ayrıca, bilgi ve belge taleplerine süresi içinde cevap verilmemesi, yerinde incelemeye müsaade edilmemesi gibi hallerde günlük cironun %5’ine kadar periyodik cezalar da uygulayabilecek.
• Sistematik ihlal durumunda ise Komisyon alternatif çözümler getirebilir. Uyumluluğu sağlamak için gerekli olduğunda ve alternatif, eşit derecede etkili önlemlerin bulunmadığı durumlarda, bir gatekeeper teşebbüsü veya onun bölümlerini (yani satış birimleri, varlıkları, fikri mülkiyet hakları veya markaları) satmaya zorlamak gibi yapısal çözümleri içerebilir. 

DMA KAPSAMINDA PİYASA ARAŞTIRMALARI:

Komisyon yeni düzenlemelerin piyasaya adapte olabilmesi için piyasa araştırmaları yapma yetkisine haiz olacaktır. Konu piyasa araştırmalarının amacı üç yönlüdür:

• DMA’da yer alan şartları sağlamadığı sanılan veya ilgili şartları sağlamasına rağmen aksi yönde olduğu, yani şartları sağlamadığı ispat edilen gatekeeper teşebbüsler
• Dijital piyasada yer alan hizmetlerin, “core platform service” kategorisinde değerlendirilip değerlendirilmeyeceğine karar vermek veya hâlihazırda ilgili kategoride bulunan hizmetlere piyasaya etkisi yönünden benzer hizmetlerin tespit edilmesi
• Gatekeeper teşebbüsün DMA’da yer alan hükümleri sistematik olarak ihlali durumunda, alternatif çözümler üretmek 

DMA UYGULAMASI:

Yasanın uygulanması AB komisyonu tarafından yürütülecektir. Üye Devletler, Komisyon'dan her zaman yeni bir gatekeeper tespit edilmesi amacıyla bir piyasa araştırması başlatmasını talep etme hakkına sahip olacaktır.

GATEKEEPER TEŞEBBÜSÜN DAVRANIŞI NEDENİYLE ZARAR GÖREN ÜÇÜNCÜ KİŞİLERİN DURUMU:

DMA, kapsam olarak gatekeeper teşebbüslere yönelik kesin yükümlülükler ve yasaklar içeren ve doğrudan ulusal mahkemelerde uygulanabilirlik bulan bir tüzüktür. Bu nedenle düzenlemede yer alan hususlara uymayan gatekeeper teşebbüslerin davranışlarından zarar görenler için doğrudan bir hukuki koruma sağlamaktadır

6563 SAYILI ELEKTRONİK TİCARETİN DÜZENLENMESİ HAKKINDA KANUNDA DEĞİŞİKLİK YAPILMASINA DAİR KANUN TEKLİFİ TASLAĞINDA ÖNGÖRÜLEN DEĞİŞİKLİKLER VE DMA:

Yazımızın bu başlığında 6563 Sayılı Kanun’da değiştirilmesi öngörülen hükümler ile DMA arasındaki benzerlikler ve farklılıklar incelenecek olup aslında iki tasarının da ana hizmet sağlayıcı teşebbüslere yönelik olduğunun ifade edilmesi doğru olacaktır. 

• Bu iki tasarıda görülen en büyük fark otoritelerin teşebbüsler üzerindeki denetim yetkisidir. DMA incelendiğinde, Komisyonun yalnızca gatekeeper olarak adlandırılan teşebbüslerin kanundan kaynaklı yükümlülüklere uyup uymadığı denetlenirken, 6563 Sayılı Kanun’da Bakanlık tarafından büyük ölçekli elektronik ticaret aracı hizmet sağlayıcısı teşebbüslerin her türlü faaliyetine geniş bir denetim yapma hakkının tanındığı görülmektedir. 6563 Sayılı Kanun’da asıl olarak elektronik ticaret aracı hizmet sağlayıcısı teşebbüslerin yer aldığı görülmekte olup DMA ile paralel olarak belirli bir ciro eşiğini aşmış olan elektronik ticaret aracı hizmet sağlayıcılarının büyük ölçekli elektronik ticaret aracı hizmet sağlayıcısı olarak nitelendirildiği ve bahsi geçen yükümlülüklerin bu teşebbüsler için uygulanacağı görülmektedir. 
• DMA kapsamında Komisyon’a birçok yetki verilmiş ise de DMA, AB ülkelerinin kendi iç hukukunda başkaca bir düzenleme yapmasının önüne geçmeyen, çatı düzenleme olarak adlandırılabilecek bir kanundur.  Komisyon’un yetkileri belirlidir ve her bir AB ülkesi kendi iç hukukunda rekabetin sağlanabilmesi ve diğer endişelerin giderilebilmesi amacı ile serbestçe düzenleme yapma yetkisine haizdir. Dolayısı ile 6563 Sayılı Kanun kapsamında denetim mekanizması olan Bakanlığın yetkilerinin çok daha geniş olduğu ve kanun kapsamındaki teşebbüslere yönelik daha ağır yükümlülüklerin getirilebileceği görülmektedir. 
• Her iki düzenlemede de bahsi geçen teşebbüslerin (gatekeeper ve büyük ölçekli elektronik ticaret aracı hizmet sağlayıcısı teşebbüsler) belirli bir ciro eşiğini aşması sonucunda bu düzenlemeler kapsamında yükümlülüklerinin doğacağı görülmektedir. DMA’dan farklı olarak 6563 Sayılı Kanun(elektronik ticaret ortamında bir önceki takvim yılında gerçekleşen satış tutarları toplamı 5 milyar TL’nin üzerinde olan elektronik ticaret hizmet sağlayıcılarının büyük ölçek elektronik ticaret hizmet sağlayıcısı olarak kabul edileceğini düzenlemektedir.) sadece bir ciro eşiği öngörmüş olup yukarıda belirtildiği üzere DMA içerisinde yer alan diğer kriterler aranmamaktadır. 
• 6563 Sayılı Kanun’un 10.maddesinde, kanunda hali hazırda düzenlenmiş olan “Aracılık Sözleşmesinin” kapsamının genişletildiği, sözleşmenin tanımının yapıldığı ve bu sözleşme ilişkisi kapsamında elektronik ticaret aracı hizmet sağlayıcılarına yönelik yeni yükümlülüklerin getirildiği anlaşılmaktadır. Fakat DMA kapsamında teşebbüslerin yapacakları sözleşmelere ilişkin hiçbir düzenleme yer almamaktadır. Yukarıda da ifade edildiği üzere DMA çatı bir düzenleme olduğundan ve uygulama alanı bulacak olan teşebbüslerin birçoğunun yalnızca AB’de faaliyet gösteren fakat AB ülkesi mensubu olmayan teşebbüslere yönelik olması sebebi ile böyle bir yükümlülüğün DMA’da düzenlenmesi mümkün olmayacaktır. Aynı zamanda bu hususla paralel olarak 6563 Sayılı Kanun’da ticari hizmet sağlayıcıları için Bakanlıktan bir faaliyet izninin alınması zorunlu tutulmuşken DMA’yı uygulayacak olan otorite olan Komisyon’un DMA kapsamında böyle bir yetkisi bulunmadığından faaliyet izni gibi bir yükümlülüğün DMA’da düzenlenmesi olanaksızdır. 
• 6563 Sayılı Kanun’un 7.maddesinde büyük ölçekli elektronik aracı hizmet sağlayıcıları için öngörülen yükümlülüklerin tamamının DMA’dan farklı olarak çok daha ayrıntılı olduğu görülmektedir. Yine DMA’de amaç geçit bekçisi teşebbüsün faaliyetlerini yalnızca dürüst ve adil bir piyasanın sağlanabilmesi amacı ile kontrol etmek iken, 6563 Sayılı Kanun büyük ölçekli elektronik aracı hizmet sağlayıcılarının her faaliyetini kontrol etmekte ve her bir yükümlülüğe aykırı davranışın gündeme gelmesi halinde birden çok cezai yaptırımı düzenlemektedir. 
• 6563 Sayılı Kanun’un 8.maddesinde (Ek madde 3) haksız rekabet hükümleri ile paralel olarak elektronik ticarette haksız ticaret uygulamalarının tanımı yapılmıştır. Fakat DMA’da haksız ticaret uygulamalarına ilişkin bir düzenleme mevcut değildir. 
• 6563 Sayılı Kanun’un 9.maddesinde büyük ölçekli elektronik aracı hizmet sağlayıcıları tanımlanmış olup DMA’da gatekeeper teşebbüsler için düzenlemiş olduğu yükümlülüklere benzer yükümlülükler getirilmesi amaçlanmaktadır. Ancak DMA’dan farklı olarak kanun, getirdiği yükümlülüklerin yanında büyük ölçekli elektronik aracı hizmet sağlayıcıları için belirli yasak ve kısıtlamalar da getirmeyi amaçlamaktadır. Bu da daha önce bahsetmiş olduğumuz kanunun DMA aksine çatı bir kanun olmamasından kaynaklanmakta olduğu düşünülmektedir. DMA kapsamında Komisyon’un yetkileri sınırlı olduğundan aynı şekilde bir kısıtlamanın getirilebilmesi mümkün değildir.  Yine madde 9 kapsamında elektronik aracı hizmet sağlayıcılarının, hizmet sağlayıcı tarafından sağlanan içeriğe konu mal veya hizmet ile ilgili hukuka aykırı bir sorumluluğunun olmadığı fakat konu mal veya hizmetin hukuka aykırı olduğundan haberdar olması halinde ivedi şekilde gerekli tedbirleri alması ve hukuka aykırı içerik hakkındaki sakıncaları ilgili kamu kurum ve kuruluşlarını bilgilendirir. Bu bildirim yükümlülüğü DMA’da mevcut değildir. 
• 6563 Sayılı Kanun’un 10. Ve 11. Maddelerinde ilgili teşebbüslerden Ticaret Payı ve Reklam Payı adı altında vergi benzeri iki adet mali yükümlülüğün de düzenlendiği görülmektedir. Vergi benzeri bir kesintinin Komisyon tarafından yapılabilmesi mümkün olmadığında herhangi bir mali yükümlülük DMA’da düzenlenmemiştir. 
   

SONUÇ VE KANAAT:
DMA, Avrupa Komisyonu tarafından yalnızca gatekeeper teşebbüslere yönelik ortaya çıkmış olan endişelerin giderilmesini amaçlayan, belirli yükümlülükler ile bu teşebbüslerin elde etmiş olduğu piyasa gücüne karşı koymayı ve gatekeeper teşebbüslerin daha fazla rekabet baskısı altında olmasını sağlamak amacı ile düzenlenmiş bir yasa tasarısıdır. Bu tasarıda yukarıda da ifade edildiği üzere yalnızca belirli durumlarda Komisyon’un denetim yetkisi devreye girecektir. Fakat 6563 Sayılı Kanun ise elektronik ticaret aracı hizmet sağlayıcısı tüm teşebbüsleri içermekte olup bu piyasada bulunan tüm teşebbüslere yönelik yükümlülükler ve düzenlemeler getirmeyi amaçlamaktadır. Her iki düzenleme kapsamında da belirli bir eşiği geçen ve rekabeti sarsıcı etki doğurabilecek teşebbüsler ele alınsa da, DMA’nın kapsamının daha dar olduğu ve yalnızca tüketicilerin haklarının bu kapsamda korunduğunun anlaşılması amacını taşıdığı görülmektedir. Her ne kadar yükümlülükler benzer gibi görünse de iki düzenleme arasında büyük farklılıkların olduğu aşikârdır. 
 

Saygılarımızla,